(zepsuć się)

См. также в других словарях:

• zepsuć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}psuć (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}psuć – zepsuć powietrze {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• psuć się – popsuć się, zepsuć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bezużytecznym, przestawać pełnić swą funkcję; niszczyć się, uszkadzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządzenia tej firmy często się psują. Radio się zepsuło. W czasie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… …   Słownik języka polskiego

• zleżeć się — dk VIIb, zleżeć sięży się, zleżeć siężał się rzad. «zniszczeć, zepsuć się od długiego leżenia; zbić się, skawalić się wskutek długiego leżenia (zwykle bez dostępu powietrza)» Przewietrzać, trzepać ubranie, żeby się nie zleżało. Siano w stogu się… …   Słownik języka polskiego

• nadpsuć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zepsuć się trochę, częściowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mięso się nadpsuło. Nadpsute jabłka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …   Słownik języka polskiego

• wypowiedzieć — dk, wypowiedziećwiem, wypowiedziećwiesz, wypowiedziećdzą, wypowiedziećwiedz, wypowiedziećdział, wypowiedziećdzieli, wypowiedziećdziany wypowiadać ndk I, wypowiedziećam, wypowiedziećasz, wypowiedziećają, wypowiedziećaj, wypowiedziećał,… …   Słownik języka polskiego

• pójść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXd, pójśćjdę, pójśćjdzie, pójdź, poszedł, poszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, skierować się w którąś stronę, wybrać się dokądś, w jakimś celu; zacząć iść dokądś; podążyć;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nawalić — dk VIa, nawalićlę, nawalićlisz, nawalićwal, nawalićlił, nawalićlony nawalać ndk I, nawalićam, nawalićasz, nawalićają, nawalićaj, nawalićał 1. zwykle dk «waląc jedno po drugim zgromadzić wiele czegoś w jednym miejscu» Nawalić papierów w magazynie …   Słownik języka polskiego

• scukrzyć — dk VIb, scukrzyćrzę, scukrzyćrzysz, scukrz, scukrzyćrzył, scukrzyćrzony scukrzać ndk I, scukrzyćam, scukrzyćasz, scukrzyćają, scukrzyćaj, scukrzyćał, scukrzyćany zwykle w imiesł. biernym «spowodować wytrącenie się cukru, skrystalizowanie się go»… …   Słownik języka polskiego

• skwasić — dk VIa, skwaszę, skwasisz, skwaś, skwasićsił, skwaszony «wywołać zły nastrój, zwarzyć humor» Swoim wystąpieniem skwasił wszystkim humory. Był jakiś skwaszony. ◊ Skwaszona mina «mina wyrażająca niezadowolenie, zły humor» skwasić się «stać się… …   Słownik języka polskiego